Wie ben ik?

Mijn man en ik zijn elkaars jeugdliefdes en in de loop der jaren hebben wij al heel wat meegemaakt. Een van die beproevingen was onze kinderwens. Mijn man zijn zwemmers bleken niet zo goed te zwemmen :( Uiteindelijk werden we naar 2.5 jaar wachten en met hulp van de medische molen zwanger, door de 5e IUI.

De zwangerschap was voorbeeldig en ik genoot elke seconde. De bevalling was pittig maar ik kijk hier goed op terug. Het was niet geheel volgens plan, maar extreme complicaties bleven uit.  Mijn man vond het emotioneel erg uitputtend en wilde het op deze manier niet meer meemaken.
De kraamtijd en eerste maand was heel zwaar. Het was een visuele cirkel van geen voeding, honger, lang aanleggen, spanningen en weinig slaap. Nadat we besloten te stoppen met borstvoeding verliep alles weer zoals we een gezinnetje hadden voorgesteld.

We genoten van alles want voor manlief was ons gezin compleet. Ik had nog altijd een wens. Eerst kon ik het moeilijk van me af zetten (ontzwangeren) maar daarna kon ik me wel vinden in zijn stellingen.

Zijn mening veranderde in de loop der tijd van een ‘nee’ , naar ‘ik ben er nog niet aan toe’ en sinds kort naar ‘ja, van de zomer’.  Mijn geluk kon/ kan niet op!!!!

Maar de wens voor een tweede brengt ook weer een hoop vragen en twijfels met zich mee. Vandaar dit profiel. Niemand weet nog van onze aankomende wens, behalve een paar vriendinnen die ik ken via babybytes.

We hopen dan ook dat nadat we geen anticonceptie meer gebruiken, ik mijn status hier snel kan wijzigen naar ‘zwanger’. Ik ga er niet van uit maar hoop dat voordat onze zoon op de basisschool zit ik spontaan zwanger mag wezen.